Wydawca treści
użytkowanie lasu
fot. Krzysztof Pawłowski
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego oraz pozyskanie choinek.
Użytkowanie lasu, a zwłaszcza pozyskanie drewna jest naturalną konsekwencja działań związanych z hodowlą i ochroną lasu. Należy przede wszystkim mieć na uwadze, że drewno jest surowcem odnawialnym i w przeciwieństwie do ropy naftowej czy też węgla kamiennego nie ma obaw, aby go zabrakło.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu.
Użytkowanie lasu obejmujące pozyskanie drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu nazywamy użytkowaniem głównym. Podstawą wyliczenia maksymalnej ilości drewna możliwej do pozyskania (tzw. etatu cięć) jest szereg informacji o stanie siedliska, składzie gatunkowym, wieku drzewostanu oraz wiedzy i doświadczeń miejscowych leśników i ekspertów wykonujących plan urządzania lasu.
W ramach użytkowania głównego wyróżnia się użytkowanie rębne (w drzewostanach, które osiągnęły wiek rębności) i użytkowanie przedrębne (które nie osiągnęły jeszcze wieku rębności).
Użytkowanie rębne prowadzi się głównie za pomocą zrębów, natomiast przedrębne polega na wycinaniu pojedynczych drzew w młodszych i średnich klasach wieku wymagających zabiegów pielęgnacyjnych. Zabiegi pielęgnacyjne (tzw. czyszczenia i trzebieże) mają za zadanie doprowadzić drzewostan do wieku rębności w jak najlepszym stanie jakościowym i zdrowotnym.
Wycinanie i sprzedaż drewna jest więc jednym z planowanych etapów gospodarki leśnej. Na powierzchniach, gdzie usunięto drzewostan od razu przystępuje się do zakładania nowego pokolenia lasu, a uzyskane ze sprzedaży drewna środki finansowe pozwalają na prowadzenie innych zabiegów gospodarczych, np. sadzenie lasu, zalesienie gruntów wyłączonych z rolniczego użytkowania, pielęgnowanie upraw i młodników, racjonalne użytkowanie dojrzałych drzewostanów, ochronę lasów przed pożarem, udostępnianie lasu dla społeczeństwa itp. Stąd nie bez racji mówi się, że od momentu wycięcia drzewostanu zaczyna się hodowla lasu.
Las oprócz drewna umożliwia zbiór grzybów, który ciągle cieszy się niegasnącą popularnością. Oprócz grzybów chętnie zbierane są także inne płody runa leśnego, takie jak na przykład owoce borówki czernicy, borówki brusznicy, czy jeżyny. Należy jednak pamiętać, by podczas zbiorów nie niszczyć roślin, a zbierając grzyby nie niszczyć ich grzybni.
Choinki kojarzą nam się ze świętami Bożego Narodzenia, są one także jedną z form ubocznego użytkowania obszarów leśnych.Zdecydowanie lepszym wyborem w okresie świąt jest żywa choinka zamiast sztucznej, która dodaje niepowtarzalnego uroku. Sprzedaż świeżo ciętych choinek w Nadleśnictwie Pomorze rokrocznie cieszy się dużą popularnością. Sprzedaż choinek jest jedną z form ubocznego użytkowania obszarów leśnych nadleśnictwa.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Obszary chronionego krajobrazu
Obszary chronionego krajobrazu
Obszary chronionego krajobrazu
OBSZARY CHRONIONEGO KRAJOBRAZU
Nadleśnictwo Pomorze położone jest w zasięgu dwóch obszarów chronionego krajobrazu, które w granicach nadleśnictwa występują na powierzchni 21958,50 ha (obejmując 6340,34 ha gruntów nadleśnictwa).
Obszar Chronionego Krajobrazu ,,Pojezierze Sejneńskie"
Rozległy obszar utworzony został w dniu 2 maja 1991 r. rozporządzeniem Wojewody Suwalskiego ze zmianami zawartymi w Uchwale Nr XII/94/15 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze Sejneńskie" (Dz. Urz. Woj. Podl. z 2015 r. poz. 2122) zm. Uchwałą Nr L/469/18 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 25 czerwca 2018 r. zmieniającą uchwałę w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze Sejneńskie" (Dz. Urz. Woj. Podl. z 29.06.2018 r. poz. 2907).
Łączna powierzchnia obszaru wynosi 35 981,11ha ( na terenie nadleśnictwa znajduje się 5025,69 ha).
Obejmuje tereny na wschód od Wigierskiego Parku Narodowego po granicę z Litwą. Na południu przylega do Puszczy Augustowskiej, a na północy wąskim pasem dochodzi do granicy państwa za miejscowością Puńsk. Charakteryzuje się krajobrazem o urozmaiconej rzeźbie terenu z licznymi wzniesieniami, jeziorami i rzekami oraz z cennymi przyrodniczo kompleksami leśnymi i torfowiskowymi. Czynna ochrona ekosystemów Obszaru polega na zachowaniu różnorodności biologicznej siedlisk przyrodniczych związanych z urozmaiconą rzeźbą polodowcową Pojezierza Sejneńskiego, z licznymi jeziorami, kemami, ozami i wzgórzami morenowymi.
Obszar chronionego krajobrazu ,,Puszcza i Jeziora Augustowskie"
Obszar ten został powołany przez Wojewodę Suwalskiego rozporządzeniem nr 6/91 z dnia 2 maja 1991 r. w sprawie zasad gospodarki przestrzennej na obszarach chronionego krajobrazu województwa suwalskiego. Aktualnie obowiązującym jest uchwała Nr XII/89/15 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Puszcza i Jeziora Augustowskie" wraz z późniejszymi zmianami.
Łączna powierzchnia zajmowana przez obszar wynosi 69 574,99 ha. Na terenie Nadleśnictwa Pomorze znajduje się 1314,65 ha
Obszar ten jest położony w województwie podlaskim, powiecie augustowskim na terenie gmin: Augustów, Augustów miasto, Nowinka, Płaska, Lipsk i Sztabin, w powiecie sejneńskim na terenie gminy Giby i w powiecie suwalskim na terenie gminy Suwałki i obejmuje obszar Puszczy Augustowskiej i Kanału Augustowskiego. Czynna ochrona ekosystemów Obszaru polega na zachowaniu różnorodności biologicznej siedlisk przyrodniczych kompleksu leśnego Puszczy Augustowskiej. Obszar ten należy do jednego z najbardziej atrakcyjnych turystycznie regionów Polski. Tu przebiegają prawie wszystkie szlaki kajakowe Suwalszczyzny – rzekami Rospudą, Czarną Hańczą, Blizną i Marychą. Dostępny kajakarzom jest również wybudowany w latach 1824 – 1839 Kanał Augustowski – zabytek architektury wodnej, słynny w Europie.