Wydawca treści Wydawca treści

urządzanie lasu

Plan urządzenia lasu jest podstawowym dokumentem, na podstawie którego Nadleśniczy prowadzi racjonalną gospodarkę leśną, tak by zachować zasoby leśne dla przyszłych pokoleń ludzi w stanie lepszym niż dotychczas, chronić te zasoby i dążyć do ich powiększenia.

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska. Obowiązek wykonania planu ciąży na Dyrektorze RDLP.

Prace trwają z reguły około dwóch lat. Dotyczą one inwentaryzacji zasobów przyrodniczych tj. drzewostanów z całym bogactwem wnętrza lasu, począwszy od rozpoznania gleb, ich żyzności, wszystkich warstw roślinnych w lesie tj. runa, podszytu, podrostu, wreszcie pomiaru elementów poszczególnych gatunków drzew w drzewostanach. Z zebranych w trakcie prac terenowych informacji sporządza się odpowiednie dokumenty jak opisy taksacyjne lasu, szereg rejestrów , tabel, map, które po rozważaniach w kwestii zasadności projektowanych wskazań gospodarczych, przedstawia się Ministrowi Środowiska do akceptacji.

Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.  Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.

Bardzo istotną sprawą jest optymalizacja cięć pielęgnacyjnych oraz konieczność przebudowy dojrzałych drzewostanów w sposób nie umniejszający „kapitału produkcyjnego na pniu" to jest w sposób umożliwiający zachowanie lasu przyszłym pokoleniom.

Kolejnym bardzo istotnym elementem jest wprowadzony ustawowo od roku 1997 program ochrony przyrody nadleśnictwa. Program zawiera inwentaryzację walorów przyrodniczych oraz historyczno – kulturowych nadleśnictwa w granicach zasięgu terytorialnego nadleśnictwa. Wszechstronna charakterystyka walorów krajobrazowych pozwoli określić możliwości i kierunki rozwoju turystyki na terenie nadleśnictw. Stanowi cenny materiał służący edukacji przyrodniczo leśnej społeczeństwa, głównie dzieci i młodzieży. W programie opisane zostały zagrożenia ze strony czynników abiotycznych, biotycznych a zwłaszcza antropogenicznych mogących mieć wpływ na środowisko przyrodnicze.

Sporządzony projekt planu urządzenia lasu, wykłada się do publicznego wglądu na okres dwóch tygodni. Ogłoszenie o terminie wyłożenia publikowane jest w lokalnej gazecie i na stronach internetowych RDLP i nadleśnictwa. Każdy mieszkaniec społeczności lokalnej, organizacji pozarządowych oraz instytucji może wnieść uwagi w zakresie opisu stanu lasu i prac gospodarczych w lesie zaprojektowanych w planie.

Podstawowe części składowe planu to:

1.     Opisanie ogólne ( tom I ),

2.     Program Ochrony Przyrody

3.     Opisy taksacyjne lasu ( tom 2)

4.     Wykazy projektowanych cięć rębnych i drzewostanów przedrębnych.

5.     Materiały kartograficzne

 

Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Obszary chronionego krajobrazu

Obszary chronionego krajobrazu

Obszary chronionego krajobrazu

 

OBSZARY CHRONIONEGO KRAJOBRAZU

            Nadleśnictwo Pomorze położone jest w zasięgu dwóch obszarów chronionego krajobrazu, które w granicach nadleśnictwa występują na powierzchni 21958,50 ha (obejmując 6340,34 ha gruntów nadleśnictwa).

Obszar Chronionego Krajobrazu ,,Pojezierze Sejneńskie"

            Rozległy obszar utworzony został w dniu 2  maja  1991  r.  rozporządzeniem  Wojewody  Suwalskiego ze zmianami zawartymi w Uchwale Nr XII/94/15 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze Sejneńskie" (Dz. Urz. Woj. Podl. z 2015 r. poz. 2122) zm. Uchwałą Nr L/469/18 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 25 czerwca 2018 r. zmieniającą uchwałę w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Pojezierze Sejneńskie" (Dz. Urz. Woj. Podl. z 29.06.2018 r. poz. 2907).

            Łączna powierzchnia obszaru wynosi 35  981,11ha ( na terenie nadleśnictwa znajduje się 5025,69 ha).  

            Obejmuje tereny na wschód od Wigierskiego Parku Narodowego po granicę z Litwą. Na południu przylega do Puszczy Augustowskiej, a na północy wąskim pasem dochodzi do granicy państwa za miejscowością Puńsk. Charakteryzuje się krajobrazem o urozmaiconej rzeźbie terenu z licznymi wzniesieniami, jeziorami i rzekami oraz z cennymi przyrodniczo kompleksami leśnymi i torfowiskowymi. Czynna ochrona ekosystemów Obszaru polega na zachowaniu różnorodności biologicznej siedlisk przyrodniczych związanych z urozmaiconą rzeźbą polodowcową Pojezierza Sejneńskiego, z licznymi jeziorami, kemami, ozami i wzgórzami morenowymi.

 

Obszar chronionego krajobrazu ,,Puszcza i Jeziora Augustowskie"

            Obszar ten został powołany przez Wojewodę Suwalskiego rozporządzeniem nr 6/91 z dnia 2 maja 1991 r. w sprawie zasad gospodarki przestrzennej na obszarach chronionego krajobrazu województwa suwalskiego. Aktualnie obowiązującym jest uchwała Nr XII/89/15 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu "Puszcza i Jeziora Augustowskie" wraz z późniejszymi zmianami.

            Łączna powierzchnia zajmowana przez obszar wynosi 69 574,99 ha. Na terenie Nadleśnictwa Pomorze znajduje się 1314,65 ha

            Obszar ten jest położony w województwie podlaskim, powiecie augustowskim na terenie gmin: Augustów, Augustów miasto, Nowinka, Płaska, Lipsk i Sztabin, w powiecie sejneńskim na terenie gminy Giby i w powiecie suwalskim na terenie gminy Suwałki i obejmuje obszar Puszczy Augustowskiej i Kanału Augustowskiego. Czynna  ochrona  ekosystemów  Obszaru  polega  na  zachowaniu  różnorodności  biologicznej  siedlisk przyrodniczych kompleksu leśnego Puszczy Augustowskiej. Obszar ten należy do jednego z najbardziej atrakcyjnych turystycznie regionów Polski. Tu przebiegają prawie wszystkie szlaki kajakowe Suwalszczyzny – rzekami Rospudą, Czarną Hańczą, Blizną i Marychą. Dostępny kajakarzom jest również wybudowany w latach 1824 – 1839 Kanał Augustowski – zabytek architektury wodnej, słynny w Europie.