Asset Publisher Asset Publisher

Skąd się bierze drewno

Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.

Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).

Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.

Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
 
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.

Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).

Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

72 rocznica Obławy Augustowskiej

72 rocznica Obławy Augustowskiej

12 lipca minęły 72 lata od najtragiczniejszej zbrodni w powojennej Polsce - Obławy Augustowskiej, zwanej "Małym Katyniem". W niedzielę 16 lipca br. uczczono pamięć ofiar w Gibach.

 

Uroczystość rozpoczęła się odprawieniem uroczystej mszy polowej przy symbolicznym grobie ofiar. Po niej przedstawiono program artystyczny ku czci pomordowanych.  W obchodach brali udział przedstawiciele władz państwowych, samorządowych, historycy, przedstawiciele służb mundurowych, w tym leśnicy Nadleśnictwa Pomorze, a także rodziny ofiar i okoliczni mieszkańcy.

Pomnik w Gibach, zaprojektowany przez prof. Andrzeja Strumiłłę, powstał w 1991 roku. - Na wzgórzu, przy kościele parafialnym w Gibach, ustawiono dziesięciometrowy krzyż z napisem "Zginęli bo byli Polakami", wokół niego ułożono duże kamienie symbolizujące miejscowości, z których byli zabierani ludzie. Na kamiennej tablicy wyryto ich nazwiska.  Przed obchodami rocznicowymi miejsce to zmieniło swój kształt. Na prośbę Związku Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej 1945 ustawiono na wzgórzu instalację dodatkowych kilkuset dębowych krzyży.

Obława Augustowska to największa zbrodnia w powojennej Polsce. W lipcu 1945 roku na terenie powiatów augustowskiego, suwalskiego i sokólskiego doszło do zatrzymania i wymordowania blisko 600 osób. Sprawcami byli żołnierze Kontrwywiadu Wojskowego „Smiersz" Trzeciego Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej, którym pomagali funkcjonariusze polskich organów Bezpieczeństwa Publicznego, funkcjonariusze polskich organów Milicji Obywatelskiej oraz żołnierze Pierwszej Armii Wojska Polskiego. Do dziś nie ustalono lokalizacji mogił ofiar.

Śledztwo w tej sprawie prowadzi pion śledczy białostockiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej.

Dzień Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej, obchodzony 12 lipca, został ustanowiony przez Sejm RP w 2015. Ustawa jest hołdem złożonym ofiarom obławy „bohaterom antykomunistycznego podziemia niepodległościowego, zamordowanym z rozkazu Józefa Stalina na terenie północno-wschodniej Polski (...), którzy nie pogodzili się z nową sowiecką okupacją".

 

Cześć ich pamięci!